De schriftjes van giagia

OMDAT MIJN OUDERS HET ERG DRUK HADDEN MET HET RESTAURANT, WERD IK GROOTGEBRACHT DOOR MIJN GROOTOUDERS VAN MOEDERS KANT. IK HEB DAN OOK EEN HEEL BIJZONDERE BAND MET HEN. HELAAS IS MIJN GROOTVADER IN 2013 PLOTSELING OVERLEDEN. IK MIS HEM HEEL ERG. HIJ BLIJFT ALTIJD MIJN HELD EN ZIJN WIJZE LEVENSLESSEN HEBBEN VAN MIJ EEN STERKE PERSOONLIJKHEID GEMAAKT.

Gelukkig is mijn giagia er nog en zij speelt nog steeds een grote rol in mijn leven. Als kind stond ik al iedere dag met haar in de keuken. Zij is het die mij de liefde voor het koken heeft bijgebracht. Van school komen, mijn boekentas in een hoek gooien om daarna met haar smoutebollen te bakken voor heel de buurt. Dat vond ik een feest. Kruidenthee maykenwas voor mij een leuk spelletje.

Niet zo lang geleden heb ik haar schriftjes en papiertjes gekregen waarop ze haar recepten krabbelde. Ik koester die! Voor “Mijn Griekse Keuken” hebben we samen een aantal gerechten gemaakt om toch nog even te checken of ik het allemaal wel goed doe.

Zij hoeft niets af te meten of te wegen, want zij gaat af op haar gevoel. Ik kijk altijd vol bewondering toe, hoe handig ze is en met hoeveel gemak ze bijvoorbeeld zelf filodeeg maakt en dat met haar oude lange stok flinterdun uitrolt. Heerlijk!

Gelukkig zien we elkaar vaak. Vroeger kwamen we elke zondag met de hele familie bij elkaar en werd er samen gekookt. Nu is dat moeilijker omdat het restaurant op zondag open is. Maar de geuren die er toen in huis hingen, zullen mij altijd bijblijven.